அயோத்தி

 ஏட்டில் உள்ள செய்தி –

150 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு

அயோத்தி லோக்குருவிடம் ஆசி பெற்ற

சிவகங்கை மண்ணின் மைந்தன்

ராமசாமி

உ

சிவமயம் 

சிவகங்கை மாவட்டம் மதகுபட்டிக்கு அருகேயுள்ள நாமனூர் கிராமத்தைச் சேர்ந்த ராமசாமி என்பவர் 1874ஆம் ஆண்டு மு. பெருமாள் என்பரையும் அழைத்துக் கொண்டு அயோத்தியாபுரிக்குச் சென்றுள்ளார்.  

வழியில் உள்ள கிர் காடுகளிலே (https://en.wikipedia.org/wiki/Gir_National_Park) அவருக்கு யாளிகளும் சிங்கங்களும் காவலாய் இருந்துள்ளன. ஸ்ரீமுக ௵(வருடம்), சீர் தை ௴ (மாதம்), 5 ௳(நாள்), அயோத்தியாபுரி சென்று வணங்கியுள்ளார்.  அயோத்தியாபுரியானது தெற்கு-வடக்காக நூற்றிப்பத்து காதமும் (சுமார் 1760 கி.மீ தொலைவும்), கிழக்கு- மேற்காக நூற்றிப்பத்து காதமும் – ஆகமொத்தம் 220 காத (3520 கி.மீ.) வழி உடையது. இந்த நான்கு முலைகளிலும் யாளிகளும், சிங்கங்களும் காவலாய் இருக்கின்றன.   இவ்வளவு பரந்துபட்ட அயோத்தியாபுரியைச் சூரியர்களும் சந்திரர்களும் அரசு ஆண்டுள்ளனர்.  அவர்களெல்லாம் திருக்கயிலாய  உலகத்திற்குப் போனபடியால், அதன் பிற்பாடு,  ராமசாமி   அவர்களுக்கு அசோக வனத்திலே ஜனக மகாராஜா வம்சத்தினரும், எமதரும மா ராஜா வகையறாவும்,  யாளிகளும்  சிங்கங்களும்  துணையாய் இருந்தபடியால் – இப்போது, இரவு பகல் ஒரு காலாகமாக இருக்கும் காலத்திலே,  ராமசுவாமி முழித்துப் பார்க்கும் நேரத்தில்,  எங்கும் படு சக்தியாக – ராமமாய் இருக்கிறது.  பசுவின் வயிற்றில் பிறந்து வழிவழியாக நல்லாட்சி புரிந்த  அரசர்களெல்லாம் (இரணிய கெற்ப அரசர்கள் ) சாம்பலாகவே இருக்கிறது. – கலிகாலம்  முத்திவிட்டது.  

அப்போது – திருவினை ஐயனார் சுவாமியை தரிசனம் பண்ண வேண்டிப் புறம்படும் பொழுது,    லோககுருவையும் அந்தப் பட்டருடைய மனைவியையும் ராமசாமி  பார்த்து, இடமாகச் சுற்றி வந்து, வலமாகச் சுற்றி வந்து வணங்கி, சாஷ்ட்டாங்கமாக் கீழே விழுந்து வணங்கினார்.  அப்போது அவருக்கு அருள் வந்தது.  

பின்னர், ராமசாமி காசிக்கும் திருக்கையிலாயத்திற்கும் சென்றுள்ளனார்.  அங்கே உபதேசம் செய்துள்ளார்.  அங்கிருந்து சிதம்பரத்திற்குச் சென்று வணங்க வேண்டுமென்று புறப்பட்டார்.   வழியில்  திருப்பதி என்ற வேங்கடாசலம் வந்தார். ஸ்ரீரங்கம் வந்து அங்கே உபதேசம் பெற்றார்.   மதுரை கூடலழகர் பெருமாள் கோயிலுக்குப் போகிறோம் என்று வாக்கு பெற்றார்.   திருக்கோஷ்டியூர் வணங்கித் திருப்பாற் கடலிலே தீர்த்தம் ஆடிப் பெருமாளை  தரிசனம் பண்ணினார்.  பாறைஓவியங்கள் உள்ள இடமாகப் புகழ் பெற்று விளங்கும் திருமலையில் உள்ள அருள்மிகு மலைக்கொழுந்தீசுவரர் கோயிலின் மாணிக்கவாசலிலே கையெடுத்துக் கும்பிட்டு, அவரிடத்தில் உத்தரவு பெற்றுள்ளார்.   

மலைக்கொழுந்தீசுவரர் உத்தரவுப்படி, நாமனூர் ஜமீன் அழகுயேந்தன்  ராசன் - துளசி  ராசன் இவர்களிடத்தில் சென்று கோம்பை என்று அழைக்கப்படும் கோயில்உரிமைகளைக் கேட்டுள்ளார்.    உள்ளூர் கரைக்கு மகாராசாவான இவர்களது நிர்வாக நாளிலே – தேர்ச் சக்கரம் (சப்பரம்) ஓடும் போது,  சுவாமிக்கு மெய்காவலாகச் சென்றுள்ளார். 

காவல் தலைவன் ஆகிய  தனுச்சன் சங்கழன், உறங்காபுலி உறங்கான், செம்புளி வயினான்,  முத்தழகன் நண்டன், இந்த நாலு வகைப் பேருக்கும் முன்பாக  கையெழுத்து போட்டுக் கொடுத்து, அழகுகேந்திரன் ராசா இடத்தில், வேளான் இடத்தில், கானி(வயல்) பெற்றார்.   இவ்வாறு ராமசாமியால் சேர்க்கப்பட்ட வயலுக்கு “உறங்கான் செய்”  என்று பெயர்.  இந்த வயலில் வரும் விளைச்சல் வருமானத்தைக் கொண்டு இன்றும் அன்னதானம் நடைபெற்று வருகிறது. 

கோயிலில் இருந்து சோறு பெற்றுள்ளனர்.  இவர்கள் காவல் காத்து, (கலம் அளவுள்ள நெல்லை 12 பாகமாகப் பிரித்தால் அதில் 1 பகுதி குருணி ஆகும்.)  குருணி அளவு நெல் பெற்றுள்ளனர்.  தானியக் கிடங்கு  பெற்றுள்ளனர்.  கோவில்படி காத்து,  இவர்களது வகை போக, நண்டன் செம்புலி இவர்கள் மேல்கோட்டை  வடகோட்டை காத்துள்ளனர். 

அயோத்தியைப் போற்றுவோம்,

ராமசாமியைப் போற்றுவோம்.

(குறிப்பு  - மதுரை மாவட்டம் மேலூர் அருகேயுள்ள வெள்ளலூர் நாடு வெள்ளையன் பெரியஅம்பலகார்  வகையறாவினரிடம் இந்த ஓலைச்சுவடி ஏடு உள்ளது.   அழகப்பா பல்கலைக்கழகப் பதிவாளர் முனைவர் அ. செந்தில்ராஜன் அவர்களிடம் இந்த ஓலைச்சுவடியைக் கொண்டு வந்து வாசிக்கக் கொடுத்தவர் மு. பெ. சொக்கலிங்கம் மகன் சீனிவாசன் (915981456) சளுப்புலி மாடன் வகையறா அம்பலம் அவர்கள்.  ஓலைச்சுவடியைச் சுத்தம் செய்து, படம் எடுத்து, வாசித்துத் தட்டச்சு செய்து ஆவணப் படுத்தியவர் – காரைக்குடி அழகப்பா பல்கைகலைக்கழகத்தின் மேனாள் துணைப்பதிவாளர் காசிஸ்ரீ முனைவர் கி. காளைராசன், கோட்டையூர் - 9443501912)

பண்டைய ஈராக்கில் கிடைத்துள்ளது இராமாயண ஓவியமா?

ஈராக் நாட்டில், டைகிரீஸ் நதியின் வடகரையில்  நிம்ருடு ( 38XH+F9 Namrud, Iraq) அகழாய்வில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட  சுடுமண்  ஓட்டில் வரையப்பட்டுள்ள ஓவியம் இது.

எனக்கு என்னவோ இது ஸ்ரீராமர், சீதை, இலட்சுமணன் போன்று தெரிகிறது.

பண்டைய ஈராக்கில் கிடைத்துள்ளது இது இராமாயண ஓவியமா?
உங்களுக்கு எப்படித் தோன்றுகிறது ?

இடமிருந்து வலமாக முதல் மூன்று பேர்களது உடையும் பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளன.  மூவரும் காலில் பாதணி (செருப்பு) அணிந்துள்ளனர்.  

மேலேயுள்ள படத்தில்,  இவர் வெண்நிற தாடி வளர்த்தவர் போல் தெரிகிறது. முதலாம் நபரிடம் ஆயுதங்கள் ஏதும் இல்லை.  இவர் கைகளில் மிக நீளமான துண்டை (சால்வை) ஏந்தியுள்ளார்.  இது முதலாம் நபர் - இரண்டாம் நபருக்குப் பொன்னாடை போர்த்தி வரவேற்பது போன்று உள்ளது.  

இரண்டாம் நபர் பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட (அல்லது பூ வேலைப்பாடு உடைய) ஆடையை அணிந்துள்ளனார். வலதுகையில் கிண்ணம் ஒன்றை ஏந்தியுள்ளனார்.  தலைப்பாகை அணிந்துள்ளனார்.  தலைப்பாகைக்கு நீண்ட வால் (குஞ்சம்) உள்ளது.  இவர் தாடி வளர்த்துள்ளார்.  இடுப்பில் நீண்ட வாள் வைத்துள்ளனார்.  இடது கையில் வில் வைத்துள்ளனார்.   ஆனால் எய்வதற்கான அம்புகளை வைத்திருக்கும் அம்பறாத்தூணி  இவரிடம் இல்லை.  காலில் செருப்பு அணிந்துள்ளார்.  

மூன்றாம் நபர் ஒரு பெண்.  காதில் பூ வடிவில் தோடு அணிந்துள்ளார்.  இவரும் பூக்களால் அலங்கரிங்கப்பட்ட ஆடையை அணிந்துள்ளனார்.  பின்பக்கத்தில் தலைமுடியைச் சேர்த்துக் கொண்டை போட்டுள்ளார்.  வலது கையில் வில் வைத்துள்ளார்.  வலது கையில் அம்பறாத்தூணி வைத்துள்ளார்.  இடையில் நீண்ட வாள் வைத்துள்ளார்.   காலில் செருப்பு அணிந்துள்ளார்.

நான்காம் நபர் மீனவர்கள் அணியும் தலைப்பாகை போன்றதொரு மஞ்சள் நிறத் தலைப்பாகைகை அணிந்துள்ளார்.  தாடி வளர்த்துள்ளார்..  வலதுகையில் வேல் ஏந்தியுள்ளார்.   முதுகில் ஏதோ ஒரு சுமையை மூடையாகக் கட்டித் தூக்கி வைத்துள்ளார்.  அந்தச் சுமை அடங்கியை மூடையை முடிச்சுப்போட்டுக்கட்டிக் கழுத்தில் தொங்கப்போட்டு இடது கையால் அதைப் பிடித்துள்ளார்.   பயணத்திற்குத் தேவையான பொருட்களை அந்தப் பையில் வைத்துத் சுமந்து வரும் உதவியாளர் போன்று தெரிகிறது. 

அலங்காரமான உடை கிடையாது.  இடுப்பில் மட்டும் உடை அணிந்திருப்பவர் போல் தோன்றுகிறது.  கால்களில் செருப்பு இல்லை.

--------------------------------

முகநூல் நண்பர் 

Loga Panbalan அவர்களின் கேள்விகளும்  அதற்கான எனது பதில்களும்.

Loga Panbalan அவர்களின் கேள்விகள்/ ஐயங்கள் 

1. சீதை வில்லேந்திய சிற்பம் படம் உள்ளதா

2.

லட்சுமணன் ராஜ உடை அணியவில்லையே ஏன் 

3. அரசனுக்கு முன் ஒரு உருவம் சிதைந்துள்ளது அவ்வுருவம் அரசனுக்கு இணையாக உள்ளது போல் அவ்வுருவத்தின் ஆடை வடிவமைப்பு உள்ளதே

4. வரவேற்பு உருவத்தை விட லட்சுமணன் கீழ் நிலையில் ஆடையின்றி இருக்க வாய்ப்பில்லை 

இப்போது ராம்சீதாலட்சு இல்லை என்று கொள்ளலாம்.

--------

எனது பதில்கள்/ விளக்கங்கள் 

1) சீதை ஏந்தியுள்ள அம்பறாத்தூணி ராமருடையதாக இருக்கலாம்.

ஏனெனில் ராமரிடம் அம்பறாத்தூணி இல்லை.  ராமருக்குப் பொன்னாடை போர்த்தி வரவேற்பு அளிக்கப்பட உள்ளது.  எனவே அவரது அம்பறாத்தூணியை சீதை வைத்துள்ளார் எனலாம்.

தமிழ் அரசிகள் ஆயுதம் ஏந்தியுள்ளனர்.

சீதை ஆயுதம் ஏந்தியதாக இராமாயணத்தில் குறிப்பு ஏதும் இல்லை.  ஆனால் இந்தச் சிற்பம் காலத்தால் முந்தியது.  மிகவும் பழமையானது.

-------

2) இலட்சுமணன் இராஜா அல்ல. 

அதனால் இராஜ அலங்கார உடை அவருக்கு இல்லை எனலாம்.

--------

Loga Panbalan 

3) ஆமாம்.

வேறோரு ராஜா வரவேற்பு அளித்து வரவேற்கிறார்.

தோரணம் கட்டி வரவேற்பு அளிக்கப்படுகிறது.

-------

Loga Panbalan 

4) வரவேற்பு அளிப்பவர் ஒரு ராஜா.

ஆனால் இலட்சுமணன் ராஜா இல்லை.

எனவே இந்தப் படம் ராமர் சீதை லட்சுமணன் இவர்களது படமாகவே இருக்கலாம்.

---------

Is Ramayana painting found in ancient Iraq?

This was found in an excavation at Nimrud (38XH+F9 Namrud, Iraq) on the north bank of the Tigris River in Iraq.

To me, it looks like Sri Rama, Sita, Lakshmana.

Is this a Ramayana painting ?

What is your opinion ?

The top three from left to right are decorated with flowers. All three are wearing sandals.

In the above picture, he appears to have grown a white beard. The first person has no weapons. He is carrying a very long shawl (shawl) in his hands. It's like a first-person-second-person wraparound welcome.

The second person wears a flower-decorated (or flower-embroidered) dress. He carries a bowl in his right hand. He wears a turban. The turban has a long tail (tassel). He has grown a beard. He has a long sword on his waist. He holds a bow in his left hand. But he did not have a quiver to hold arrows for shooting. He wears sandals on his feet.

The third person is a woman. He wears flower-shaped earrings in his ears. He is also wearing a dress decorated with flowers. Her hair is tied at the back. He holds a bow in his right hand. In his right hand he holds an ambaratthuni. He has a long sword in between. He wears sandals on his feet.

The fourth person wears a yellow turban similar to that worn by fishermen. He has grown a beard.. He is carrying a veal in his right hand. He is carrying some load on his back. He tied the bag containing the burden and hung it around his neck, holding it with his left hand. It looks like a helper who keeps things necessary for travel in that bag.

No fancy dress. He appears to be wearing clothes only at the waist. There are no sandals on the feet.

-------------------------------------

Facebook friend

Loga Panbalan's questions and my answers to him.

Loga Panbalan's Questions/Doubts

1. Is there a picture of Sita with bow arrow?

2. Why is Lakshmana not wearing royal clothes?

3. A figure is defaced in front of the king.

4. Lakshmana is unlikely to be unclothed in a lower position than the Man who welcome Rama, Sita and Lakshmana ?

Now it can be assumed that Rama Sita Lakshmana are no more in this picture.

--------

My Answers/ Explanations

1) The quiver carried by Sita may belong to Rama.

Because Rama doesn't have quiver on his back. Rama is being welcomed with a golden robe. So it is possible that Sita has kept his Ambaratthuni.

Tamil rulers have taken up arms.

There is no mention of Sita carrying weapons in the Ramayana. But this sculpture is outdated. Very old.

------

2) Lakshmana is not a king.

So it is possible that he does not have royal attire.

--------

3) Yes.

Another king welcomes and greets.

A welcome is given by bowing.

-------

4) The welcomer is a king.

But Lakshmana is no king.

So this picture may be Rama Sita Lakshmana.

மூலச் செய்தி 

நன்றி = https://archaicwonder.tumblr.com/post/114531379762/neo-assyrian-glazed-terracotta-tile-from-nimrud

------------------------------------------

செய்தி -   ஈராக்கில் ஒரு பழங்கால அரண்மனையின் வண்ண ஓவியம் வரையப்பட்ட, மெருகூட்டப்பட்ட சுடுமண் ஓடு கிடைத்துள்ளது.  இது  883-859 கி.மு  காலத்தைச் சேர்ந்தது என்று கணக்கிட்டுள்ளனர்.

இந்த மெருகூட்டப்பட்ட ஓடு அகழ்வாராய்ச்சியாளர் ஹென்றி லேயார்டால் அசிரிய நகரமான நிம்ருதில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. கிமு ஏழாம் நூற்றாண்டில் நிம்ருட்டின் அழிவிலிருந்து சில எடுத்துக்காட்டுகள் தப்பிப்பிழைத்தாலும், கல் நிவாரணங்களுடன், இது அரச அரண்மனையின் அலங்காரத் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது.

இந்த உதாரணம் ஒரு அசிரிய அரசனை சித்தரிக்கிறது என்றும், ஒருவேளை அஷுர்னாசிர்பால் II (கிமு 883-859 ஆட்சி செய்தவர்), அவரது மெய்க்காப்பாளர் மற்றும் உதவியாளர்களுடன். இது ராஜாவை வெற்றிகரமான போர்வீரனாகவும் வேட்டைக்காரனாகவும் காட்டும் வரிசையின் ஒரு பகுதியாக இருக்கலாம் என்றும் அந்நாட்டு ஆராய்ச்சியாளர்கள் கருதுகின்றனர்.

மஞ்சள், கருப்பு மற்றும் பச்சை (ஒருவேளை முதலில் சிவப்பு) வண்ணப்பூச்சில் இது வரையப்பட்டுள்ளது.  இவை இயற்கை பொருட்களால் செய்யப்பட்டன.

அசுர்னாசிர்பால் தனது வெற்றிகளை ஓவியங்களில் பதிவு செய்திருக்கலாம் என்றும், சுவர்களில் சுவரோவியங்கள் இருந்துள்ளன என்றும், கூரைகளும் வர்ணம் பூசப்பட்டுள்ளன என்றும் ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். 

-----------------------------------

Neo-Assyrian Glazed Terracotta Tile from Nimrud (Kalhu), Iraq, c. 883-859 BC

A clue to the colour scheme of an ancient palace:

This glazed tile was found by the excavator Henry Layard at the Assyrian city of Nimrud. Along with the stone reliefs, it was part of the decorative scheme of the royal palace, although few examples survived Nimrud’s destruction in the seventh century BC.

This example depicts an Assyrian king, possibly Ashurnasirpal II (reigned 883-859 BC), accompanied by his bodyguard and attendants. It was probably part of a sequence showing the king as triumphant warrior and hunter. Such tiles provide a clue to the kind of colour scheme used for the relief panels. The decoration was executed in yellow, black and green (perhaps originally red) paint. These were made from natural materials.

It is likely that most major Assyrian buildings had paintwork at least in the reception rooms. Ashurnasirpal recorded that he had represented his triumphs in paintings. There were murals on the walls above the carved stone panels and the ceilings were also painted.

Glazed bricks are mentioned first in the second half of the second millennium BC when the mastery of the mechanical properties of glass had become known. 

---------------------------

சீனப் பெருஞ்சுவர் போன்று கர்நாடகத்திலும் பெருஞ்சுவர்

02.07.2014 காசி பாதயாத்திரை - 38ஆம் நாள் - ஆனி 18

இராமேசுவரம் - காசி பாதயாத்திரை - 

பச்சைக்காவடி அவர்களின் 11ஆம் ஆண்டு பாதயாத்திரை - 110 நாட்கள் - 7 மாநிலங்கள் - 2464 கி.மீ. பயணம்.

இன்று 38ஆம் நாள் - ஆனி 18 (02.07.2014) புதன் கிழமை.  26.05.2014 அன்று இராமேசுவரம் அருள்மிகு இராமநாதசுவாமியை வணங்கிக் கொண்டு காசி-பாதயாத்திரையைத் தொடங்கி, நேற்று சிக்பலப்பூர் ஐயப்பன் கோயில் வந்து சேர்ந்து இருந்தோம்.

3.23 am

இன்று அதிகாலை 3.10 மணிக்குத் தினசரி வழிபாடு முடிந்தவுடன் ரொட்டி ஹார்லிக்ஸ் சாப்பிட்டுவிட்டுப் பாதயாத்திரையைத் தொடர்ந்தோம்.

5.41 am

6.05 am

6.18 am

6.23 am

காலை மணி 6.25 அளவில், ரெட்டிகோலார்ஹள்ளி ஊரின் பேருந்து நிறுத்தத்தில் அமர்ந்து காலைநேர ரொட்டியும் தேநீரும் சாப்பிட்டுவிட்டுப் பாதயாத்திரையைத் தொடர்ந்தோம்.

இன்று யாத்திரிகர் அனைவருமே மிகவும் மகிழ்ந்து பேசி நடந்து வந்தனர்.

காசிஸ்ரீ தாமோதரன் அவர்கள் குருசாமி அவர்களுடன் சேர்ந்து நடந்து வந்தார்.

காசிஸ்ரீ மோகன் அவர்களும், காசிஸ்ரீ தொப்பை என்ற கலியபெருமாள் அவர்களும், காசிஸ்ரீ சின்னக்கருப்பன் அவர்களும், காசிஸ்ரீ பஞ்சவர்ணம் அவர்களும், காசிஸ்ரீ சிவாப்பா அவர்களும் ஒன்றாக நடந்து வந்து கொண்டிருந்தனர்.

காசிஸ்ரீ தனசேகரன் அவர்கள் சற்று தொலைவில் வந்து கொண்டிருந்தார்.

காசிஸ்ரீ கலியபெருமாள் அவர்களும்,  காசிஸ்ரீ அங்கமுத்து அவர்களும் மகிழ்ந்து பேசி நடந்து வந்து கொண்டிருந்தனர்.  இவர்களுடன் காசிஸ்ரீ தொப்பை என்ற கலியபெருமாள் அவர்களும் ஒன்றாகச் சேர்ந்து பேசி நடந்தார்.

காசிஸ்ரீ அங்கமுத்து அவர்கள் குருசாமி பச்சைக்காவடி அவர்களுடன் சேர்ந்து வருவதற்காக சிறிது நேரம் நின்றார்.   இரண்டு கலியபெருமாள் சாமிகளும் பேசிக்கொண்டே நடந்து செல்லலாயினர்.

மதுரை காசிஸ்ரீ கந்தசாமி அவர்கள்தான் யாத்திரிகர்களில் மிகவும் மூத்தவர்.  அவரை யடுத்து காசிஸ்ரீ மாதவன் அவர்கள் மூத்தவர்.  இவர்கள் இருவரும் ஒன்றாக மகிழ்ந்து  பேசிக்கொண்டே நடந்தனர்.

காசிஸ்ரீ நம்பிராஜன் அவர்களும், காசிஸ்ரீ சுப்பிரமணியன் அவர்களும் ஒன்றாக மகிழ்ந்து பேசிக்கொண்டே நடந்தனர்.

7.24 am

7.41 am

தும்களஹள்ளி அருகே மலையை வெட்டியெடுத்து நெடுஞ்சாலையை அகலப்படுத்தியுள்ளனர்.  பிரளயகாலத்தில் ஏற்பட்ட பெருவெடிப்பினால், பாறைகள் பிளவு பட்டு அதனூடே கடல்வெள்ளத்தினால் அடித்துவரப்பட்ட கடற்களிமண் படிந்து இறுகிப் பாறையாக மாறியுள்ளதையும், அந்தப் பாறைகளில் 45‘ அளவிற்குச் சாய்ந்து இருப்பதையும் காண முடிந்தது.

8.00 am

8.02 am

8.06 am
காசிஸ்ரீ காளைராசன், காசிஸ்ரீ அங்கமுத்து அவர்களும், காசிஸ்ரீ பஞ்சவர்ணம் அவர்களும் ஒன்றாக மகிழ்ந்து பேசிக் கொண்டே நடந்தனர்.

8.26 am

காலை மணி 8.25 அளவில் பெரச் சந்திரா வந்து சேர்ந்தோம்.  ஊரில் உள்ள முக்கிய பிரமுகர் ஒருவரும் அவரது மகனும் ஊரின் எல்லையின் நின்று குருசாமி பச்சைக்காவடி அவர்களை வரவேற்றனர்.  அவரது வீட்டிற்கு யாத்திரிகர்களை அழைத்துச் சென்றனர்.

8.32 am

மற்றும் சிலரும் வந்து நின்று  குருசாமி பச்சைக்காவடி அவர்களை வரவேற்றனர்.

“யாதும் ஊரே, யாவரும் கேளிர்” என்று கணியன் பூங்குன்றனர் பாடிய பாடலுக்கு உதாரணமாகக் குருசாமி பச்சைக்காவடி அவர்களைக் கூறலாம்.
இராமேசுவரத்தில் இருந்து காசி வரை 2464 கி.மீ. வழி நெடுகிலும் எத்தனை யெத்தனையோ ஊர்கள்,  அத்தனை ஊர்களும் குருசாமி பச்சைக்காவடி அவர்களுக்குச் சொந்தஊர் போன்றே இருந்தன.  அந்த ஊரில் உள்ளோர் உறவினர்களாகவே யாத்திரிகர்களை வரவேற்று உபசரித்தனர்.
தேசிய  மிகவும் 

பெரச்சந்திரா அன்பரது வீட்டின் ஈசானியத்தில்  வெள்ளெருக்கு வளர்த்து இருந்தனர்.  வீட்டிற்குள் வெள்ளெருக்கு வளர்ப்பது எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாக இருந்தது.

8.35 am

8.36 am

பெரச்சந்திராவில் வரவேற்பு வழங்கிய அடியாரது வீட்டிற்கு எதிரே உள்ள பள்ளிக்கூடத்தில் தங்கல்.

ஓய்வு.

மாலைநேரத்தில் அடியார் வீட்டில் கூட்டுவழிபாடு.

ஓய்வு.

https://goo.gl/maps/De6GzwV34bTDL8Ja8

இன்றைய பயணம் சுமார் சுமார் 20  கி.மீ.

கூடுதலான படங்கள் இணைப்பில் உள்ளன.

குருசாமி காசிஸ்ரீ பச்சைக்காவடி அவர்களது குருவருளும், அருள்மிகு காசிவிசுவநாதர் திருவருளும் நம் அனைவருக்கும் ஆகுக.

அன்பன்

காசிஸ்ரீ, முனைவர், நா.ரா.கி. காளைராசன்

காசியில் திதி கொடுப்பது எப்படி ?

முகநூலில் ந்ண்பர் 

SekkizharParamparai Sidhayoghi VadapathiAadeenam

29/04/2024   · 

காசியில் திதி கொடுப்பது எப்படி ?

முழுமையாக தந்திருகின்றேன் , பொறுமையாக படித்து பாருங்கள் .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~      ♂【இதில் உள்ள போட்டோவில் உள்ளது நடுவில் இருப்பவர் எனது அம்மா  இரண்டுபக்கம் இருப்பவர் எனது அம்மாவின் தாத்தா பாட்டி எங்கள் வீட்டில் இருக்கும் மிகவும் பழமையான போட்டோ ♂

நமது மூதாதையருக்கு தலைமுறை தாண்டி திதி கொடுக்காமல் அல்லது திதி கொடுக்க மறந்திருந்தால் 

வாழ்வில் எல்லாம் இருந்தும் எதுவும் இல்லாமையான ஒரு சூழல் அதாவது காரணமின்றி தொடர் நஷ்டங்களும், கஷ்டங்களும் வந்து அதனை சரி செய்யமுடியாத நிலையும் ஏற்படும்.

 இந்த நிலை அவரவர் வாழ்க்கைக்கு ஏற்றாற்போல் பல்வேறு, மாறுபட்ட, வெவ்வேறு விஷயங்களாக வெளிப்படும்.

இதனை பித்ரு தோஷம், பித்ரு சாந்தி என்று சொல்வார்கள்.

திதி என்பது மூதாதையரின் ஆன்மா சாந்தி அடைய மூதாதையரின் (இறந்தபின் எரித்த) சாம்பலை வைத்து கொடுக்கபடுவது.

இப்போது ஒருவர் தனது மூதாதையருக்கு திதி கொடுக்க எண்ணுகிறார். அவருக்கு அவரது மூதாதையரின் சாம்பல் எங்கிருந்து கிடைக்கும். ? 

இறந்து பல வருடங்கள் கழிந்த பின் எங்கே போவது சாம்பலுக்கு ?

அதனால் அவர் காசி யாத்திரை புறப்படும் நாளுக்கு பத்து நாட்கள் முன்னதாக ராமேஸ்வரம் செல்ல வேண்டும்.

அங்குள்ள அக்னி தீர்த்தத்தில் ஒரு ஐயரிடம் சென்று அவரிடம்,

ஐயா, நான் காசிக்கு சென்று எனது மூதாதையருக்கு திதி கொடுக்கப் போகிறேன், எனக்கு மூதாதையரின் சாம்பல் வேண்டும் 

அதனால் இங்கு அவர்களுக்கு திதி கொடுத்து மண் வாங்க வந்துள்ளேன் என்று சொல்லி திதி தர வேண்டும்.

அவர்கள் சம்பிரதாயப்படி எல்லாம் செய்து அக்னி தீர்த்தக் கடலிலிருந்து மூன்று கை மண் எடுத்து அதனை ஒன்றாக்கி 

பிறகு அதனை மூன்று சம பாகமாக்கி ஒன்று மகாவிஷ்ணு, ஒன்று மகாசிவன், ஒன்று நமது மூதாதையர் என பிரித்து 

அதற்கு பூஜை செய்து மகாவிஷ்ணு, சிவன் எனும் இரு பாகங்களை அங்கேயே அக்னி தீர்த்தத்திலேயே விட்டு விட்டு நமது மூதாதையர் பாகமான மணலை மட்டும் ஒரு துணியில் நீரை வடிகட்டி எடுத்துக் கொள்ளவேண்டும்.

இந்த மணலை வீட்டுக்கு கொண்டு சென்று காசிக்கு புறப்படும் நாள்வரை மலர் (பூ) வைத்து பூஜை செய்யவேண்டும்.

இந்த நாட்களில் உறவினர் இறந்தால் இருப்பது போல துக்கம் அனுஷ்டிக்கவேண்டும்.

இந்த மணல் காய்ந்தபின் பார்த்தால் இடுகாட்டு சாம்பலுக்கு சற்றும் மாறாமல் இருக்கும்.

. காசி யாத்திரை தொடங்கும் நாளில் நீங்கள் திதி கொடுக்க இருக்கும் நாளின் நட்சத்திரம், திதி, நாம் திதி கொடுக்க இருப்பவர் பெயர், அவருக்கு நாம் என்ன உறவு என்பது போன்ற விபரங்களுடன்

 இந்த மணல், தேன் 50Ml , பச்சரிசி மாவு 250g, எள் Rs.3.00 ஆகியவற்றையும் எடுத்துக் கொள்ளவும்.

இப்போது நாம் திதி கொடுக்க தயார்.

முதலில் அலகாபாத் செல்ல வேண்டும் அங்குள்ள த்ரிவேணி சங்கமத்தில்தான் இந்த மணலை விடவேண்டும்.

திதி கொடுப்பவர் இங்கே முடியை எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும்.

(மொட்டையடித்துக் கொள்ளவேண்டும்).

 பின்னர் குளித்து விபூதி சந்தனம் பூசிக்கொண்டு ஒரு படகில் ஏறி கங்கை,யமுனா,சரஸ்வதி சங்கம இடத்திற்கு சென்று அங்கு மிக ஆழமாக இருக்கும் அதனால் படகுகளை இணைத்துக்கட்டி ஒரு திறந்தவெளி பாத்ரூம் போல அமைத்திருப்பார்கள்.

அங்கே நாம் சென்று இறங்கி இடுப்பளவு நீரில் நின்றுகொண்டு அந்த மணலில் கொஞ்சம் கையில் எடுத்துக்கொண்டு, 

அதில் சிறிது பூவை வைத்து வருடம், மாதம், அன்றைய கிழமை, அன்றைய திதி, அன்றைய நட்சத்திரம், தான் இன்னார் மகன் அல்லது மகள், திதி தருபவருக்கு என்ன உறவு போன்றவைகளை சொல்லி என்னால் கொடுக்கப்படும் இந்த திதியை ஏற்று

 அவர்களின் ஆன்மாவை கைலாயத்திற்க்கோ வைகுண்டத்திற்கோ சேர்த்து ஆன்மாவிற்கு விடுதலை தரவேண்டும் தாயே என்றவாறு

அந்த மணலை கையில் ஏந்தி நம் தலையில் வைத்து கங்காதேவி, யமுனாதேவி, சரஸ்வதி தேவியை நினைத்து மனமுருகி வேண்டி அப்படியே நீரில் மூழ்கி விட்டு விடவேண்டும்.

( நம் தலையில் நேரடியாக மணலை வைக்கக்கூடாது, மணல் நம் தலையில் படக்கூடாது, கையில் வைத்து மூடிக் கொள்ளவேண்டும்).

இப்படியே நமது அத்தனை உறவினர்களுக்கும் ஒவ்வொருவராக சொல்லி சொல்லி மணலை த்ரிவேணி சங்கமத்தில் கரைக்க வேண்டும்.

நினைவில் இல்லாதவர்களுக்கும் இறுதியில் எனது வம்சம்,எனது தாயார் வம்சம், எனது தந்தையார் வம்சம் எல்லோருக்கும் என்று சொல்லி விட்டு விடலாம். 

நமக்கு விரோதமான சொந்தமாக இருந்தாலும் இங்கே கோபம் பாராட்டாமல் விரோதம் பாராட்டாமல் கொடுக்கவேண்டும்.

ஆத்மாக்களுக்கு சொந்தமில்லை நாமெல்லோரும் உறவுகளே !!!

எல்லோருக்கும் கொடுத்து முடித்தவுடன் நன்றாக குளித்துவிட்டு படகில் ஏறி இன்னும் கொஞ்சம் நதியின் உள்ளே சென்று ஒரு கேன் அல்லது ஒரு பிளாஸ்டிக் பாட்டிலில் த்ரிவேணி தீர்த்தம் எடுத்துக் கொள்ளவேண்டும்.

அடுத்து நாம் செல்வது வாரனாசி எனப்படும் காசி மாநகரம்.

இரண்டாவது கட்டமாக நமது திதி கொடுக்கும் நிகழ்வில் நாம் இப்போது அலகாபாத்தில் இருந்து சுமார் 220km தொலைவில் இருக்கும் வாரணாசிக்கு வந்துவிட்டோம். 

கங்காதேவி இங்கு ஆர்ப்பரித்து ஆனந்தமாக பாய்ந்து செல்கிறாள். இங்கேதான் பல ஆயிரம் முனிவர்களும் மகரிஷிகளும் தினசரி அரூபமாக வந்து ஸ்ரீ காசி விஸ்வநாதரை தரிசிப்பதாக வாரனாசி க்ஷேத்ர புராணம் கூறுகிறது.

மேலும் எம்பெருமான் சிவன் கேதார்நாத்தில் இருப்பதை காட்டிலும் காசியில் இருப்பதை விரும்புகிறார் என்கிறது.

இங்கே நாம் கங்கையில் ஆனந்தமாக நீராடி (நமது அன்னையின் மடியில் தவழ்வதுபோல்) மகிழ்வுடன் ஸ்ரீ காசி விஸ்வநாதரை தரிசித்து அங்கே சாஷ்ட்டாங்கமாக வீழ்ந்து தண்டனிடவேண்டும். ( நமஸ்கரிக்கவேண்டும் ) 

அப்போது நாம் “ ஐயனே எனக்கு தெரிந்தவகையில் எனது மூதாதையருக்கு என்னால் ஆன வகையில் திதி தந்துள்ளேன். பெருமான் அதனை ஏற்று எனது மூதாதையரின் ஆன்மாக்களை திருக்கைலாயமோ, ஸ்ரீவைகுண்டமோ எது அவர்களின் இருப்பிடமோ அங்கு சேர்க்க வேண்டும் 

என்று மனதில் ஆழமாக சிந்தித்து தண்டனிட வேண்டும் என்பார் பெரியோர்கள்.

இங்கு ஸ்ரீ காசி விஸ்வநாதர் திருமேனியில்(சிவலிங்கத்தில்) நமது சிரம் வைத்து வணங்கி வேண்டுதல் செய்யலாம்.

 இங்கு பார்க்க வேண்டிய கோயில்கள் ஏராளம், ஏராளம். ஸ்ரீ அன்னை அன்னபூரணி, ஸ்ரீ காசி விசாலாட்சி, ஸ்ரீ மகாகால பைரவர் என நிறைய கோயில்கள் உள்ளன.

 சந்திரமுகி, அரிச்சந்திரா கட்டம் என நிறைய படித்துறைகள் உண்டு. கங்கை கரை ஓரங்களில் முதலைகள் உண்டு. ஜாக்கிரதை.

அடுத்து நாம் செல்லவேண்டியது கயா எனும் நகரம்.

மூன்றாவதாக நாம் செல்ல இருப்பது கயாசுரன் எனும் அரக்கனால் நமக்கு கிடைத்த “பித்ரு பிண்டார்ப்பன ஸ்தலம்”

இங்கு நாம் ஒரு தமிழ் தெரிந்த ஐயரை பார்த்து பேசிக் கொள்ள வேண்டும். ( இரயில்வே ஸ்டேஷனிலேயே நம்மை அவர்கள் மடக்கி விடுவார்கள்.) நாம் கொஞ்சம் எச்சரிக்கையாக இருக்கவேண்டும்.

 இல்லையென்றால் காசு கறந்து விடுவார்கள்.

இங்கு பல்குனி எனப்படும் ஆறு ஓடுகிறது. அதில் குளித்து விட்டு வந்து விடவேண்டும். ஐயர் நம்மிடம் எள், பச்சரிசி மாவு, தேன் தந்து அதனை கலக்கி பிசைந்து தயார் செய்ய சொல்வார், நாம் வைத்துள்ள எள், தேன், பச்சரிசி மாவுடன் அதையும் சேர்த்து நிறைய மாவாக்கி அதனை பிசைந்து கொள்ளவேண்டும்.

அதனை மூன்று பாகமாக்கி ஒவ்வொரு பாகத்தையும் முப்பத்திரண்டு சிறு சிறு உருண்டைகளாக்கி, தனியாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். 

இப்போது தனித்தனியாக நம்மிடம் மூன்று முப்பத்திரண்டு உருண்டைகள் உள்ளது.

நாம் நிர்மாணித்த ஐயர் மந்திரங்கள் சொல்லி பூஜைகள் செய்வார்,

 பிறகு நம்மிடம் நமக்கு மிகவும் பிடித்த ஒரு இலை, ஒரு காய், ஒரு பழம் இவைகளை நமது மூதாதையருக்காக இனி பயன்படுத்தமாட்டேன் என்று விட்டுவிட சொல்வார்.

சரி என்று நாம் ஏதாவது ஒரு இலை, ஒரு காய், ஒரு பழம் விடவேண்டும். அதனை நாம் என்றுமே உண்ணவே கூடாது.

1.  முதல் முப்பத்திரண்டு உருண்டைகளை பல்குனி ஆற்றில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விடவேண்டும், மீன்களுக்கு உணவாகும்.

2.  இரண்டாவது முப்பத்திரண்டு உருண்டைகளை கயாசுரன் மார்பில் மகாவிஷ்ணுவின் ஒரு பாதம் மீது ஒவ்வொரு உருண்டையாக நமது உறவினர்களின் பெயரைச் சொல்லி சொல்லி விட வேண்டும்,

 அப்போதும் நாம் “எம்பெருமானே! என்னாலான வகையில் எனது மூதாதையருக்கு திதி தந்துள்ளேன், 

இதனை மனமுவந்து ஏற்று அவர்களின் ஆன்மாவை திருக்கைலாயமோ, ஸ்ரீவைகுண்டமோ அங்கு அழைத்துச் செல்வாயாக”

 என்று மனமுருக வேண்டிக் கொண்டே ஒவ்வொன்றாக அந்த திருவடியின் மீது விடவேண்டும்.

3.  மூன்றாவது முப்பத்திரண்டு உருண்டைகள் கோயிலுள்ளே இருக்கும் ஆலமரத்தின் வேர்களில் இடவேண்டும்.

 (இந்த ஆலமரத்தின் வேர்பகுதி அலகாபாத்திலும், நடுப்பகுதி ஸ்ரீகாசியம்பதியிலும் , கடைசிப்பகுதி (கயாவழியாக - கயாசுரன் வேண்டுதல்படி- படிக்க : கயாசுரன்-கதை) இறைவனாரின் தோட்டத்திலும் இருப்பதாகவும் நமது மூதாதையரின் ஆன்மாக்கள் எல்லாம் அந்த மரத்தின் விழுதினைப் பிடித்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நாம் இங்கே தரும் திதியைப் பருகி மேலேறுவதாகவும் ஐதீகம்.

நாம் திதி தரமறந்தாலோ, தராமல் இருந்தாலோ அவர்களால் கீழேயேதான் இருக்கமுடியும், மேலேறும் மற்ற ஆன்மாக்களைப் பார்த்து அழுதுகொண்டிருப்பர்கள், 

இங்கே அவர்கள் அழ அழ நாம் அங்கே மிகுந்த கஷ்டங்களுக்கு ஆளாவோம் என்பார்கள், அந்த ஆன்மாக்களின் உறவுகளின் வீட்டில் ஒரு குழந்தை பிறந்தால் உடனே இவனாவது நமக்கு திதி தந்து மேலேற்றுவானா என்று எண்ணுவார்களாம்.

நாம் இப்படி திதி கொடுப்பதனால் அவர்கள் உடனே மரத்தின் உச்சிக்கு சென்று தங்களின் இருப்பிடம் சேர்ந்து விடுவதாக ஐதீகம்.

இதனை 

அலகாபாத்தில் முண்டம் (முடிஎடுத்தல் ) காசியில் தண்டம் (சுவாமியை தண்டனிடுதல்)

 கயாவில் பிண்டம் 

(பிண்டார்ப்பணம் செய்தல் ) என்பார்கள்.

பின்னர் அங்குள்ள ஒரு ஐயரை அழைத்து நாம் நிர்மாணித்த ஐயர் கேட்பார் “ இவர்களின் மூதாதையர் சொர்க்கம் சென்று விட்டார்களா? அவர்கள், ஆம், சென்று விட்டார்கள், 

நமது ஐயர், அவர்கள் இவர்களின் செய்கையினால் சந்தோஷப்பட்டார்களா? அவர்கள், ஆம், மிகவும் சந்தோஷப்பட்டார்கள்,

 நமது ஐயர், சரி, இவர்களை ஆசீர்வதியுங்கள்.

அந்த ஐயர், உங்கள் உறவினர்கள் சார்பில் உங்களை ஆசிர்வதிக்கிறேன்,

உங்கள் செய்கையினால் அவர்கள் மிக சந்தோஷம் அடைந்து சொர்க்கம் சென்றார்கள். 

உங்களுக்கு ஆசீர்வாதம், இனி நன்றாக இருங்கள், என்று சொல்வார்கள் . இதற்கு “சொஸ்தி சொல்வது” என்பார்கள்.

அடுத்தது நாம் செல்ல இருப்பது இராமேஸ்வரம்.

நாம் அடுத்து மீண்டும் இராமேஸ்வரம் வரவேண்டும், 

இராமேஸ்வரம் வந்து நாம் அலகாபாத்தில் நாம் எடுத்த தீர்த்தத்தை கோயிலில் கங்கா அபிஷேகம் என்று சொல்லி இரசீது போட்டு அதனை இங்குள்ள கோயில் ஐயரிடம் தரவேண்டும், 

அவர் உங்களை உள்ளே அமரச்செய்து உங்கள் கங்கை நீரினால் சுவாமிக்கு அபிஷேகம் செய்வதை நீங்கள் காணச்செய்வார்.

அப்போது நீங்கள் “ ஐயனே என் அறிவுக்கு தெரிந்தவாறு எனது மூதாதையருக்கு திதி தந்துள்ளேன், அதனை ஏற்று அவர்களை நின் மலர்ப்பதத்தில் சேர்த்துக் கொள்ளவேண்டும் என்று மனமுருகி வேண்டிக் கொள்ளவேண்டும். 

பின்னர் அங்கே வரும் கோடித் தீர்த்தம் பிடித்து வந்து வீட்டில் எல்லோருக்கும் தரவேண்டும். 

வீட்டிலும் வைத்துக்கொள்ளலாம். காசியிலும் கங்காதீர்த்தம் பிடித்து வந்து வைத்துக் கொள்ளலாம். கங்காதீர்த்தம் வீட்டில் இருப்பது நன்றாகும்.

இப்படியாக இராமேஸ்வரத்தில் துவங்கி இராமேஸ்வரத்திலமுடிகிறது

 மூதாதையருக்கு திதி தரும் காசி யாத்திரை.

ஸ்ரீஅலகாபாத், ஸ்ரீகாசி மாநகரம், ஸ்ரீகயா நகரம் இங்கெல்லாம் மலர்கள் மணப்பதில்லை, காகம், பல்லிகள் சப்தமெழுப்புவது இல்லை, மாடுகள் முட்டுவதில்லை, பிணம் எரியும் வாடை வருவதில்லை.

காரணம் என்ன ? அங்கு லட்சோப லட்சம் முனிவர்களும் ரிஷி பெருமக்களும் தவமியற்றிகொண்டே இருக்கின்றார்கள்.

 அவர்களின் தவம் கலைந்து விடக்கூடாதென்று எண்ணியே எம்பெருமான் கருணை கொண்டு அருளியதே காரணம்.

காசி யாத்திரை செல்லுங்கள், மூதாதையருக்கு திதி கொடுங்கள். அவர்களின் ஆத்மாவை சாந்தப்படுத்தி நீங்கள் சந்தோஷமாகுங்கள் ,

 உங்கள் சந்ததிகளுக்கும் நல்வழிஅமைத்துக்கொடுங்கள் .

வளமோடு வாழுங்கள் வாழும் நாளெல்லாம்.